In de serie ‘Hoe verliep de eerste seizoenshelft van ….?’ deze keer aandacht voor MVV ’27 B1. Na de historische promotie van het afgelopen seizoen komt de B1 dit jaar uit in de Hoofdklasse. Ten opzichte van het vorige seizoen begon het elftal met een compleet nieuwe selectie aan dit avontuur. In de eerste twee maanden van deze jaargang zagen de coaches (vooral op de trainingen) het niveau snel omhoog gaan. Hierna kreeg het elftal mede door blessures te maken met een terugval, maar de laatste twee weken heeft het team zich herpakt..

Lees hieronder het verslag van de trainers/leiders Joost Dijkhuizen en Ruud van Walsum over de eerste seizoenshelft van MVV ’27 B1.

Na de promotie vorig jaar naar de hoofdklasse bleven er 3 basis spelers over.

Met een compleet nieuwe selectie (6 eerstejaars uit de C1 en 6 uit de B2 van vorig jaar) zijn we al in juni begonnen met de voorbereiding. Wat direct opviel op de eerste trainingen was de leergierigheid van met name de eerstejaars. In de eerste twee maanden van het seizoen zag je (vooral op de trainingen) het niveau snel omhoog gaan, hierna kregen we door blessures wel een terugval maar de laatste twee weken krabbelen we weer op.

Halverwege het seizoen kunnen we wel stellen dat er een enorm verschil in kwaliteit bestaat tussen de Eerste Klasse en de Hoofdklasse. Waren onze jongens de afgelopen 3 jaar gewend altijd individueel beter te zijn dan de tegenstander, nu hebben de meeste tegenstanders toch wel betere spelers en ook zie je dat ze al langer op dit niveau spelen. Een wedstrijd voetballend domineren is er dan ook meestal niet bij. Maar gelukkig hebben we een groep die bereid is veel passie en strijd te leveren en vooral ook tactisch slim kan spelen, zodat we toch vaak goed partij kunnen bieden.

De eerste 5 wedstrijden bleven we zelfs ongeslagen (2 overwinningen en 3 gelijke spelen) waarbij opviel dat de tegenstander vaak de bal had maar wij bijna niets weggaven en waarin wij toch wel de meeste kansen kregen, maar die helaas niet altijd af konden maken.

Hierna volgde toch een mindere periode waarin het aantal blessures opliep naar 6 (we liepen teveel op onze tenen, de meeste tegenstanders spelen alleen met tweedejaars en ook trainen ze bijna allemaal 3 keer per week waardoor we fysiek toch altijd onderdeden). Alhoewel de invallers niet veel minder waren dan onze geblesseerde spelers zag je toch dat de organisatie niet altijd goed stond en dat werd direct afgestraft. Het gevolg was 5 nederlagen op rij waarvan de eerste 2 nog met 1-0 verloren gingen, maar daarna volgde ook 3 grotere nederlagen. De laatste 2 wedstrijden voor de winterstop stonden 2 belangrijke wedstrijden tegen 2 ploegen uit de onderste regionen op het programma en die moesten gewonnen worden om uit de gevarenzone te blijven. Met een steeds weer fitter wordende selectie werd eerst Xerxes met 2-1 verslagen en vervolgens werd ook De Jonge Spartaan met 5-2 aan de kant gezet.

Conclusie; met 4 overwinningen, 3 gelijke spelen en 5 nederlagen staan we nu aardig los van de nacompetitieplekken maar zijn we er nog lang niet. Grootste verschil met de Eerste Klasse is de handelingssnelheid en het belang van een goede organisatie. Wat betreft de organisatie gaat het goed (we hebben een aantal slimme spelers die het spelletje goed zien) en ook de handelingssnelheid zie je bij veel spelers per week omhoog gaan, dus dat biedt perspectief voor de tweede seizoenshelft.

Komende 2 maanden geen competitie maar wel een aantal oefenwedstrijden en dan fris beginnen aan de tweede seizoenshelft.