Berkel Vr3 – MVV’27 VR1                                           Eindstand 2-4

Als, was vandaag het keyword!!!!!!!!!!!!

Als, het woord van dit weekend. Als we niet 4 belangrijke speelsters hadden gemist deze wedstrijd dan was het misschien anders gelopen. Joh, trainer kunnen we de wedstrijd niet verplaatsen naar doordeweeks want als we met zo weinig speelsters er heen moeten en zonder keepster dan zou het wel eens niet goed kunnen gaan. Als ik dat gedaan had dan hadden ze doordeweeks bij Berkel waarschijnlijk speelsters van Vr1 en Vr2 gebruikt en die spelen wat klasses hoger als ons, dus daar had ik geen zin in. Dan maar gaan met alles wat we hebben en kijken waar het schip strandt. Gelukkig hebben we altijd nog speelsters uit de andere elftallen die vaak vanuit hun eigen wedstrijd toch nog effe naar Berkel komen om in te vallen. Als dan sommige speelsters ook nog eens op posities moeten staan die ze niet gewend zijn, dan is dat ook weer anders. Als dan op de laatste donderdag voor de wedstrijd onze Kaar nog effe met der enkel dubbelklapt, pff. Als we dan ook nog eens hele mooie aanvallen hebben en ze net missen op de goal, net over of net op de paal of recht op de keepster of een carambole via de binnenkant van de ene paal via de andere er uit. Als die er toch allemaal ingegaan waren, dan hoeven we het ons niet zo moeilijk te laten maken, maar goed als we dit soort wedstrijden ook gaan winnen, dan wordt het misschien toch een heel leuk jaar. Als tenminste dat vreselijk vervelende Corona geen roet in het eten gooit, want oh oh wat zorgt dat toch voor een ellende overal en zeker op al die sportverenigingen.

Dan de wedstrijd, vooraf aangegeven dat de ruimte zou gaan liggen bij de beide backs van hun en dat het gevaar van hun zou liggen bij de supersnelle links- en rechtsbuiten. De week ervoor wezen kijken dus dat zou het verschil moeten maken. We zochten meteen de aanval via onze links- en rechtsbuitens want die zouden met steekpaasjes het moeten gaan doen. Het was direct duidelijk dat het lukte alleen, zoals gezegd als. Het wachten was op de 0-1 alleen dat duurde echt megalang. Wel mooie aanvallen hoor met heerlijke openingen alleen de pech om het af te maken ontbrak. Dan een mooie aanval en onze Gaab gaat op de keepster af en zoekt het hoekje, 0-1, de druk er iets af en nu doordrukken. We blijven combineren en toch nog wel teveel met die bal lopen en toch nog wel te snel vragen om de bal voordat we zelf de bal onder controle hebben. De corners lopen ook lekker en worden op het juiste puntje in de 16 gelegd. Dan valt gelukkig de 0-2 via Ro en we vinden effe de rust om elkaar nog beter te gaan vinden. We gaan wisselen en dat blijkt toch altijd een cruciale fase te zijn bij ons, dat moeten we nog proberen onder controle te krijgen, er komt dan even een soort van waas over het spel en moeten we weer zoeken naar de juiste setting terwijl er eigenlijk niets veranderd. We blijven met leuke aanvallen, misschien te snel opgezocht de keepster aardig uitdagen, maar toch lukt het niet wat de week ervoor wel lukte. Gelukkig dan effe rust.

2e helft, de opdracht was om snel op grotere score komen zodat we op de ervaring het uit kunnen spelen. Binnen 5 minuten, alles lukt en we komen op 0-4. Door direct druk te zetten van Gaab krijgt ze bal vanaf de keepster direct op der voet en de 0-3 is een feit. Daarna een corner en het was net of Kaar aan een paar touwtjes zat, de corner wordt genomen, ze wordt aan de touwtjes als een marionet naar de bal getrokken en met het hoofdje kopt Kaar de bal erin, 0-4. Nou dit moet het zijn. Als dat waar was geweest had ik niet de zwaarste minuten gehad van deze wedstrijd. Ik zei nog tegen de meiden op de bank, nu eens kijken of we door durven te schuiven uit ons zelf en het helemaal uit gaan spelen. Nee dus, zij deden het wel en het spoor was bijster bij ons. Er gebeurd dan van alles, ze scoren de 1-4 en we zijn het compleet kwijt, niets meer van het flamboyante spelletje van de 1e helft en hoppa de 2-4 rolt er ook zo in als in de slow-motion. Het zal toch niet gebeuren. Als dan onze voorstopster haar enkel een btje pijn gaat doen (hoe kan het ook anders), moeten we nog meer gaan schuiven en is er van echt voetbal geen sprake meer al krijgen we nog wel wat kansen. Het werd een vrouw met kind eerst voetbal en elke bal werd weg getrapt in de hoop dat die bij een rood-witte zou komen. Dan moet ik in 5 minuten tijd nog eens 3 keer wisselen en hoop ik maar op 1 ding en dat is de Prrrrt. Gelukkig fluit de beste man af en met complimenten aan de goed leidende scheids en het sportieve team van Berkel gaan we met een selfie de terugreis maken.

Marinka, Saar van de MO19 bedankt voor jullie dubbele inzet vandaag, zonder die extra wissels hadden we een andere uitslag gehad. Keashia bedankt voor het willen keepen. Verder meiden, ik noem vaak alleen de scoordsters in het verslag, maar voordat ze kunnen scoren ligt er heel veel voorwerk aan vooraf en dat zijn jullie, de meiden die ik dan niet vaak noem, maar allemaal bedankt.

Ger gefeliciteerd met je prima gezwommen, gefietste, lopende triatlon dit weekend en ik wil graag de telefoonnummers van al jullie bazen, stagebegeleiders en andere belanghebbende dat de weekenden gewoon voor jullie zijn en dat ze dan maar anderen moeten vragen.

Moraal van deze week: La als je de volgende keer niet zelf een keer schiet dan mag je nooit meer doorschuiven.

Fijn weekend, tot maandag.

Josephine.