MVV’27 VR1 – Scheveningen Vr1                            Eindstand 1-2

Waar is voetbal ooit voor bedoeld?

Het zou de wedstrijd van de aansluiting moeten worden. Autist als dat ik ben was ik vorige week bij Scheveningen wezen kijken om dat team eens te bekijken. We wisten door winst bij de top 3 te komen en ik heb er alles voor over om elke wedstrijd goed voor te bereiden. Zo gezegd zo gedaan en de nummer 5 bij hun moest en zou constant gedekt moeten worden. Zij was de snelste en tevens constant aanspeelpunt. Ik had Larissa opgeofferd om haar overal te volgen en dit lukte en dat was eigenlijk het enige wat lukte achteraf gezien. Vooraf in de kleedkamer de tactiek goed doorgesproken en het zat goed tussen jullie oren.

De trouwe kijkers/lezers weten dat bij winst of verlies, ik altijd een verslag schrijf. Na deze wedstrijd was er grote twijfel hierover. Moest ik het wel of niet doen, want ja, we moeten ook nog daarheen.

Voetbal is ooit verzonnen om tegen een bal aan te trappen en via tactische zetten de tegenstander uit te schakelen en een doelpunt meer te maken als de tegenstander. Dan is het nog verdeeld in verschillende klasses, waar het verschil terdege in ogenschouw wordt genomen. Dan heeft iedereen een taak tijdens een wedstrijd, waarin respect voor elkaar altijd hoog in het vaandel moet staan. De speelsters staan binnen de lijnen en proberen tegen elkaar te voetballen in verschillende vormen van tactiek en delen hier en daar een tikje over en weer uit. De man die bepaald hoever het mag gaan is de scheids en die houdt het reglement in de gaten, waardoor hij afentoe fluit en daarin soms weleens in anderen der ogen een fout kan maken. Je mag dan in gepaste vorm daarop reageren als speelsters en coach. Maar met respect. Dan hebben we nog de coaches die eigenlijk ook het boegbeeld van de vereniging zijn en de speelsters proberen te coachen in positieve zin en zeker niet om ze op te fokken in hun doen en laten binnen het veld. Dan heb je ook nog de buitenbrigade die we toeschouwers noemen. Zij klappen, doen afentoe een oeh, ah en oh en proberen hun dochters iets anders te vertellen als de coach, maar ach dat hoort erbij. In deze wedstrijd was het onder de dames in het veld hard maar fair en dan is het jammer dat de mensen aan de kant van het veld en vanuit de dug-outs in woord en gebaar de overhand voerden. Het mag duidelijk zijn dat als je het niet eens bent met de beslissing van de scheids, dat je hier over mag klagen, maar niet met die woorden en die gebaren, dat ik het nu al vervelend vindt om nog daarheen te moeten gaan. Zulk soort zaken horen niet thuis op het veld en naar mijn bescheiden mening moet je als je zulke zaken gebruikt, dat je dan maar gewoon van het veld moet stappen. De zaken die nu werden gezegd halen het slechtste in de mens naar boven, heel jammer.

Nu hebben we daar tussendoor ook nog gevoetbald en dat was niet echt best. We begonnen best sterk en stonden positioneel goed. De nummer 5 werd overal gevolgd en eigenlijk uit de wedstrijd gespeeld. Dan sluipt er een dame van hun tussen onze gelederen door en maakt eigenlijk heel simpel 0-1. Hierna verricht onze keepster nog twee schitterende reddingen en het blijft lang spannend. Dan een scrimmage in hun 16 en onze Keash is heel alert en schiet de 1-1 erin. Lekker de rust in. Tweede helft hopen we en daar blijft het bij. Zij komen na 3 minuten door een afstandsschot op 1-2 en daarna sluipt het gedoe erin wat eerder beschreven is. Op het einde van de wedstrijd schieten we tegen onderkant lat en daarna hoog over. Aan de andere kant moet ik er niet aan denken, wat er dan gebeurd was. Leuk hoor dat voetbal in de 4e klasse. Ach de meeste wedstrijden zijn leuk en dit gebeurd gelukkig niet veel. De scheids fluit af en op naar Poortugaal, om onze volgende tegenstander in de 1/8 finale van de beker te bekijken, autist dat ik ben.

Moraal van de wedstrijd: Respect is helaas soms bij sommigen ver te zoeken. Ga de dialoog aan in alle rust en niet als je opgefokt bent. Meiden jullie hebben je keurig gedragen.

Fijn weekend, snel vergeten en tot maandag.

Josephine.