Dsvp VR3 – MVV’27 VR1 Eindstand 2-1.

Vrede met de nederlaag, eh ….ja (klinkt wel raar)!!!

Rare kop voor een verslag, maar soms na een terugblik mag het wel. Wat een week weer naar deze wedstrijd. We begonnen dit seizoen met 18 meiden en elke week zijn er dan 4 vrij. Tot nu toe echter hebben we de 4 die vrij zijn gewoon nodig. Echter deze zaterdag hadden sommige vrije ook echt iets geboekt en de geblesseerden konden en mochten gewoon nog niet meedoen. Moeilijk is ook iemand maar 25 minuten maar mee te laten doen en toch ziet dat het goed gaat en toch niet langer in mag en kan zetten. We zijn inmiddels 2 wedstrijden in de competitie en we hebben gewoon al weer 2 meiden nodig van de MO17-2. Dat team levert momenteel aan 3 meiden teams elke week 2 meiden. Dus 6 meiden spelen gewoon 2 wedstrijden per zaterdag. Toppers.

Meiden wat een wedstrijd tegen de waarschijnlijke kampioen uit deze poule. Het was 25 graden en een mooi veld om deze pot te spelen. We begonnen sterk met goeie combies. De bal werd goed rondgespeeld en de vrije dame werd steeds gevonden. We konden in de eerste 10 minuten 2 keer goed via de zijkanten de achterlijn halen en oh als die erin gegaan hadden dan was de kop van dit verslag anders geweest. Aan de andere kant hadden zij ook kansen en die werden vakkundig om zeep geholpen door onze keepster. Dan de 13e minuut aanval over rechts en er gaat een steek door mijn reet. Roos gaat over rechts door en de tegenstander vol op haar poot in een fair duel overigens. Als ze der poot er niet vol in durft te zetten maar slap zou houden is alles voor haar voorbij. Gelukkig staat ze op en voetbalt verder. Eerste helft gaat lekker door met goed en stevig voetbal tussen de zestien. Pauze 0-0 en gelukkig effe rust en Marinka en Saar erbij.

2e helft en oh wat zou een 0-0 ook een heerlijke uitslag zijn. Aan de andere kant gaan we gewoon voor de volle winst. Wij moe, zij ook moe. Wij hebben het warm, zij hebben het warm. We gingen er weer vol voor al zag het er wat ongecontroleerder uit. Bij hun was het ook al ballen hoog eruit. Aan allebei de kanten veel kansen en scrimmages voor de goal. Daar waar die valt dat wordt de winnaar en wat geven wij tegengas zeg. Dan een scrimmage voor onze goal en de bal kan niet weg gewerkt worden en hij komt voor een voet van de tegenstander op 12 meter van de goal en hij gaat keihard in de kruising en zelfs daar zat onze Lani nog dichtbij. Effe de koppies omlaag maar dan toch weer gaan. Drinkpauze. Meiden we gaan 1 op 1 want 2 of 3 tegen 0 maakt mij ook niet uit. Zo gezegd zo gedaan. Een corner bij hun en de kop van Ger er tegenaan en ….oh net naast. Dsvp weet het effe niet meer en gaan gewoon 5-3-2 staan. We gaan echt vol erop en het zit in de lucht. Corner en keepster onderschept en schiet snel uit en via 2 schijven spits voor onze goal en helaas 2-0. Je verwacht dan totale instorting maar dan ken je mijn dames niet. Mooie vrije trap op 25 meter en hopen, maar helaas net over. Jullie gaan er nog vol voor met alles wat jullie nog in je hebben volle bak erop. Jullie inzet wordt beloont met een mooie voorzet en wie raakt en tikt hem in, juist onze Eef die op de juiste plek staat 2-1. We blijven drukken en met nog 2 minuten te gaan proberen jullie alles. Dan toch die fluit, maar jullie lopen met opgeheven hoofd van het veld af. Wat ik daarna in de kleedkamer zeg is echt wat jullie moeten onthouden. Als het 2-0 was gebleven was het echt geflatteerd geweest. Dat ene tegendoelpunt is echt verdiend voor jullie inzet en doorzettingsvermogen al heb je na afloop niets. Ik vond zelfs een gelijkspel nog verdiend als ik er verder over nadenk, maar misschien ben ik daar te onpartijdig voor.

Moraal van deze week: Met inzet en doorzettingsvermogen kan je uiteindelijk met niets het veld afgaan of toch wel…?

Fijn weekend, maandag trainen en woensdag de Tessa en Alicja uitschakelavond (hoop ik) 🙂.

Josephine.