Dsvp Vr4 – MVV’27 VR1                               Eindstand 2-3

Thriller in beker in voordeel van mijn DAMES!!!!!

Ik neem jullie mee. Avondwedstrijd in Pijnacker tegen Dsvp, een team wat bovenaan staat in onze competitie en waarvan de laatste uitslag 8-1 was in het voordeel van Dsvp. Dit gaf de meiden weinig zelfvertrouwen om in de avond af te reizen naar Pijnacker. We hadden hem de 29^e moeten spelen want de Knvb vond het nodig om die vrije zaterdag in te plannen, middenin de voorjaarsvakantie. Wij hadden er maar 8 dus ik had gevraagd om verplaatsing naar doordeweeks en anders maar gewoon verlies accepteren. De sportieve meidenafdeling van Dsvp werkte toch heel sportief mee en gaf aan toch liever te voetballen om doorgang naar de ¼-finale. Zo gezegd, zo gedaan.

Aangekomen bij Dsvp was het eerst zaak om met een positief gevoel uit de kleedkamer te komen. De meiden nogmaals verteld dat dit een hele op zich staande wedstrijd was met een totaal ander elftal als toen en met hele andere omstandigheden. Het vertrouwen uitgesproken over de laatste paar wedstrijden, waarin we als team ons heel goed kunnen neerzetten bij veranderingen van de tegenstander in het veld, ongeacht de samenstelling. Ik zag dat het vertrouwen terugkwam en had gewoon het gevoel dat het ging lukken.

Veld 6, avondwedstrijd, regenbuitje, duisterlicht en dan die 13 gemotiveerde meiden die er klaar voor waren. Er waren zelfs toeschouwers gekomen naar dit mooie mega grote complex. Onze normaal laatste dame moest de goal verdedigen en onze Marinka van MO17 had ik meegevraagd. Dan onze spring in ’t veld en onze spits die later zouden komen. Niet getreurd, we gaan het flikken. Lekker begin en meteen lukt het om voetballend elkaar goed te vinden, coaching was goed, gaten werden opgevuld en de strijd was enorm. Het gevaar bij Dsvp kwam vooral bij hunnie nr.10 die vanuit Vr1 als vaste speelster naar Vr4 is gegaan en hun laatste dame die altijd de bal terug kreeg en daarvandaan uit de aanval verzorgde. Na 10 minuten ingegrepen en onze Marink op die laatste dame gezet. Hierdoor kwam hun voorstopper in de vrije rol en dat was even wennen voor hun. Doordat deze afentoe meeschoof heb ik onze rechtbuiten gevraagd die op te pakken en hun links-back de vrije rol te geven. Dit pakte goed uit en we kregen kansen.  De combinaties kwamen lekker op gang en via een mooie aanval over rechts kwam de voorzet (trainingsvormpje) en de 0-1 was een feit. Hierdoor steeg het zelfvertrouwen bij jullie en de kans dat hier wat te halen viel steeg. We bleven combineren en ik bleef aandringen op de posities die ik hiervoor al heb uitgelegd en na een scrimmage voor de goal kon Marink het beslissende tikkie geven, 0-2, wat een luxe. Dan een uitval over links en Tess, zoals ze is gaat door en de keepster van Dsvp ook. Je hoorde de tik en de gil en er gaat een steek door ieders reet. Tess de onverschrokkene staat toch weer op, maar het voelt niet goed. Ze probeert het nog, maar er moet gewisseld worden. Dat hier geen gele kaart voor kwam begrijp ik niet, verder vond ik de scheids prima fluiten. Rust.

2^e helft weet je dat het kan omslaan en dat je net zo goed met 6-2 afgedroogd ken worden, want het blijft Dsvp, wat toch het beste voetballende team is uit de competitie. Ook dan zou ik er vrede mee hebben gehad, ze hadden tenslotte ook meegewerkt aan de verplaatsing ipv de mogelijkheid om heel gemakkelijk de winst te hadden kunnen pakken. In de kleedkamer weer aangegeven dat het strijden en het houden aan de afspraken het belangrijkste was. Het veld weer in en met toch een andere opstelling. Dan volgt er een kwartier waarin je ziet dat Dsvp niet voor niets bovenaan staat. Weergaloze aanvalletjes en gewoon mooie doelpunten en in 14 minuten en 38 seconden staat het 2-2 en ik zie het 6-2 scenario al voor me. Gelukkig kennen ze dan mijn dametjes niet, want de ruggen worden gerecht en Maaaaaslandse VR1 laat zien waarom vrouwenvoetbal zo leuk is. Een heerlijke corner vanaf links vanuit mijn positie en onze mid-mid Kaar (tia) kopt hem heerlijk in de goal, 2-3 en nu vasthouden. Conditioneel zie ik er een aantal stuk gaan bij Dsvp en bij ons gaat het maar door. Weer de ene na de andere aanval en als we daar wat meer geluk hadden gehad, dan was het klaar geweest. Dan onze Joyce krimpend op de grond en ik heb geen wissels meer en ga hardop denken buiten de dug-out, hoe nu verder. Joyce eruit, Ras erin, Marink mid-mid en Kaar rechts-back? Ik hoor Tess zeggen, ja is goede mogelijkheid (ik had even bevestiging nodig). Dan staat Joycie gewoon op, stampt 3 keer en weer gaan, heerlijk. Hierna nog een paar zenuwslopende minuten met een weergaloze redding op haar goede hoek van (H)Ans en dan zakt Charel naar de grond. Is het der lies, rug of knie. Nee, geluukig haar enkel maar, pff. Nog 2 minuten, stampen en dooooor!!!!!!! Nog een heerlijke kans van onze Laatje die doorschoof, maar uiteindelijk bij de bal wist ze niet wat ze nog kon doen bij die megalange keepster. Hierna fluit hij af en is de thriller voorbij. Dsvp bedankt voor de sportieve verschuiving van de wedstrijd en tot 14 maart, de thuiswedstrijd bij ons in de competitie. We schudden de handen, wat dan coronavirus en gaan verdiend een warme douche pakken. Op naar de ¼-finale, het zou wat wezen ….., vul het maar in.

Moraal van deze wedstrijd: Als je positief vertrouwen om kan zetten in geloof, dan geloof ik dat je vertrouwen krijgt.

Marink, mega bedankt voor het mee willen spelen en de bitterballen staan voor de volgende keer.

Vanavond geen training, zaterdag vrij, sommigen invallen bij anderen, fijn weekend.

Josephine.