MVV’27 VR1 – Sc Monster VR2                 Einduitslag 3-1

Pim onze welgemeende excuses, dus dubbel gevoel na deze overwinning!!!

Koude zaterdag in december, beetje wind, lief zonnetje, 2 willende teams die wilden voetballen.

Sc Monster een tegenstander die ons wel ligt en elk jaar is het een wedstrijd op zich.

Wij ook weer gehavend met vele blessures en gelukkig wilde Isabelle met ons meedoen, zodat we toch weer een goed elftal hadden staan. De coach was van slag, want bij de opstelling stond Tessa en die was toch echt aan het werk. Zelfs een shirt vergeten voor Isa, maar goed daarna de tactiek door gesproken en de koppeltjes moesten het weer gaan doen.

 

1e helft vanaf het begin lekker voetballen en vooral elkaar coachen in het veld. Goeie combinaties en vooral direct spelen en niet de drukte opzoeken met die bal, gewoon aannemen en spelen die bal. Dit werd prima uitgevoerd en er was eigenlijk niets aan de hand, gewoon een goede pot voetbal. Er werd gevochten voor elke bal en het wachten was op het 1e doelpunt. Het was alleen jammer dat die aan de andere kant viel na een corner die er door wat achteraf werd bevestigd duwwerk inging. Onze keepster werd weggeduwd en de scheids zag het helaas niet. Toch 0-1 en koppies omhoog en weer gaan. Toen kwamen er 15 heerlijke minuten waar alles in lukte alleen het doelpunt viel niet. Een buitenspel werd gegeven wat het echt niet was. De blauwe lijn op het veld gaf dit echt perfect aan. Verder nog wat doelkansen, ze moeten er alleen in. Rust, bakkie thee.

 

Duidelijk aangegeven dat we gewoon weer met 2-1 konden gaan winnen, want voetballend zaten wij beter in de wedstrijd. Systeem veranderd naar een veredelde 4-4-2 met toch een Gaby aan de zijlijn. Wel een 4 vrouws middenveld met Ro in de vooruitschuivende rol. We begonnen wat stroefjes, maar het ging lopen en we konden ze tegenhouden met Joyce in de hoofdrol die elke keer haar Inspector Gadget pootje uitschoof en overal echt tussen zat als rechtsback. Ze verdedigde zelfs een keer als linksback waarop ik zei toen ze aan mijn kant ging verdedigen, wat doe jij hier. Maar echt petje af. Na een mooie aanval dacht Ger waarschijnlijk na hard werken dat het tijd werd om weer eens te scoren en vanuit een onmogelijke positie geeft ze voor denk ik en hij krult er gewoon in, 1-1.

Hierna wordt het wat rommeliger met wat discutabele beslissingen waarop we echt geen vat hadden. Wij blijven gelukkig voetballen en gaan er niet in mee en na een mooie aanval dacht ook Keash, hoppa de bal erover en de 2-1 is een feit. Er gebeurd werkelijk waar echt nog van alles en na wat verschuivingen door wissels waar Eef het hele veld heeft bezet dacht Fee, weet je wat, ook ik lob hem erover en pats boem de 3-1 zat er ook in. Heerlijk voor je in dit blessurejaar. Hierna wordt het tegenhouden en weg werken, waarin we door de ruimte die we kregen ook best nog wel lekker bleven tikken. Lani ook geweldige reddingen en eigenlijk meiden hebben jullie vandaag allemaal een topprestatie geleverd. Alles wat de afgelopen weken iets misging werd vandaag wel gedaan. Coaching, lopen zonder bal, direct spelen, niet te lang lopen met de bal en vooral meiden jullie ongerepte inzet elke week, echt top prestatie. Gelukkig wordt er afgefloten en gaan we na een koude selfie de kleedkamer in met een dubbel gevoel. De 3 punten is een feit en we blijven ons handhaven in de top.

 

Moraal van deze wedstrijd: Iedereen heeft wel eens een mindere dag en daar liggen andere dingen aan vooraf. Het is dan toch wel mooi dat ze er toch staan, al geeft het wel een dubbel gevoel.

Isabelle ontzettend bedankt voor het invallen en voor het maken van die vele meters.

Meiden fijn weekend en tot donderdag.

 

Josephine.