Moet je wat schrijven bij zo een stand!!!!

Zo sta je naast de grote verslagschrijver van het eerste die staat te vertellen hoe hij zijn verslagen schrijft en zo tik je weer een verslag na een toch leuke wedstrijd met een vreselijke uitslag. Vorige week nog de 2-1 winst bij het altijd lastige Maasdaik met veel wind en hagel en nu tegen de politievrouwen uit Den Haag. Afgelastingen zijn vaak het geval door verregende velden, maar met zo een windkracht zouden ze ook van de Knvb wel eens soepeler mogen zijn, gewoon aflasten en zeker als meer als de helft van de poule eraf ligt. Kijk verliezen is nooit leuk en met zo’n stand helemaal niet, maar dit geeft niet de echte verhouding aan. Deze wedstrijden moeten gewoon gespeeld kunnen worden met “normale” weersomstandigheden. Dan verlies je misschien ook, maar dan wordt het 1-4 of zoiets en komen je trainingen er wat beter uit. Maar goed ik ben in onze poule de enige denk ik die schrijft met winst en verlies en zelfs met zo’n eindstand klim ik op het toetsenbord.

Meiden, de wedstrijd. We wisten dat de wind weer de grootste tegenstander zou worden en dat het voetballen werd tegen de wind EN de dames uit Den Haag. We begonnen geconcentreerd en de aanvallen waren goed om te zien ondanks de wind. We kwamen een aantal keren lekker voor hun goal en de lat en de paal zaten ons terdege in de weg, oh als. Zij blijven echter heel rustig en gedecideerd voetballen en hun buitenspelval is dodelijk. Hun aanvallen zijn ook verzorgd en bij een goede aanval van hun komen zij een keer goed voor de goal en spelen iemand vrij die hem afmaakt en de 0-1 is een feit. Hierna gaat het weer alle kanten op. We krijgen weer wat kansjes waarbij de keeper van hun de bal niet direct heeft, maar wij steeds net te laat om de tweede bal te pakken. Zij profiteren en houden de bal laag en via korte combies scoren zij wel waarbij wij missen, overschieten of de paal/lat gebruiken. Dan een raar moment, niemand ziet een strafschop, zelfs de coach van hun begrijpt het niet, maar goed de scheids fluit en gaat op de stip. We komen tot de rust toch tot hele leuke combies voor hun goal maar worden niet beloond en we gaan met 1-4 rusten.

In de rust nog eens aangegeven dat het gewoon nog kan. Jullie gaan weer met vereende krachten het veld in en laten zien dat jullie er nog in geloven. Jullie blijven gaan en hoe zwaar het ook is met die wind, alles kan en wederom komen we een aantal keren voor hun goal en weer, keepster, paal, net voor langs of over en ja als die er niet in gaan dan doen zij het wel. Ze lopen uit naar een 1-10 eindstand. Als je de wedstrijd hebt gezien en onze kansen, dan begrijp je dat het ook 7-10 had moeten en kunnen zijn. Hun 10 doelpunten waren ook echt uit misschien 14 aanvallen en wij zijn echt wel 25 keer voor hun goal gekomen. Echter zoete broodjes worden niet gebakken en we gaan gewoon met opgeheven hoofd het veld af. Wat had de stand geweest met geen wind en een lief klein fel zonnetjes, ja wie zal het ooit weten. In de kleedkamer complimenteer ik mijn dames toch en zeg dat ze het snel moeten vergeten.

Moraal van de wedstrijd: Normaal in een competitie speel je maar 2 keer tegen elkaar en in deze competitie hebben we al 3 keer tegen de tegenstander de wind gevoetbald (en dit keer ook tegen een heel goed Hpsv).

Leuk dat deze wedstrijd onze sponsor Hans Muijsenberg Hoveniers kwam kijken, helaas geen leuke uitslag. Hij heeft wel de hele wedstrijd zitten kijken en leuk met onze dames gepraat.

Meiden, nogmaals als ik dit verslag post dan zijn jullie het hopelijk al vergeten en ik nog effe niet omdat ik het tik, maar op naar volgende week en hopelijk neemt Daffie dan het groen-witte tenue mee.

Fijn weekend, volgende week lekker trainen met een lentebriesje en hopelijk zaterdag tegen Lyra snel deze wedstrijd uit de boeken voetballen.

Josephine.