Nootdorp Vr1- MVV’27 VR1                        Eindstand 2-5.

Meerdere titels van verslag mogelijk!!!!

Titels hadden ook de volgende kunnen zijn:

• Debuut in VR1 en MO15 speelster Sarah de Lijster scoort meteen doelpunt.
• MO17 speelster scoort hattrick en maakt het verschil.
• De wachtkamer bij de dokter zit maandag vol in Maasland.
• Of gewoon als de Nood aan de vrouw is, nemen wij de punten mee naar huis.

Meiden wat een middag weer. Warm, lekker zonnetje en een goed kunstgras veld. Vooraf moesten alle ijzeren materialen die aan het lichaam in zichtbare staat waren, afgeplakt of uitgedaan worden. Met een metaaldetector werden daarna de valsspeelsters nog even gecheckt. In de kleedkamer duidelijk gemaakt dat dit niet effe Nootdorp werd na Monster en HPSV maar gewoon een tegenstander die er nog voor gaat. Met megaveel afmelders en blessures toch een elftal kunnen neerzetten met Lisanne uit de MO17 en het debuut voor Sarah uit de MO15, ze mocht net op het digitale formulier.

Wedstrijd begint en we hadden effe geen vlagger dus nam ik de stok zelf ter hand. Na 5 minuten moest ik van de scheids een keuze maken of vlaggen of het coachvak in. Ja eh sorry, ik coach mijn dames nu eenmaal. Gelukkig nam een vader het van me over en niet de minste, mijn volle neef Ruud, thxs en ik kon mijn vak in. De wedstrijd meteen vanaf het begin er vol voor gaan en vroeg druk zetten. Lekkere combies toen nog wel en Lisanne schiet na een schitterende pass de 0-1 in de touwen. Lekker meiden en dooooorrrr. We blijven alert en we vinden elkaar nog steeds en dan het kippenvel moment voor iedere vadertcoach. Ras zet door aan de linkerkant en geeft hem strak voor en daar stond onze en mijn Laatje die met een volley de bal keihard in de netten schiet, 0-2. Ze wist ook niet wat ze moest doen qua juichen dus het was even zoeken. Mijn vrouw leest het nu dus ik zal wel ruzie hebben straks thuis dat ze toch mee gespeelt heeft. Ach, 1 helffie moet kunnen. Nootdorp zet ietwat druk en we lopen even achter onszelf aan en niet elke bal wordt meer zuiver weggewerkt. Eindelijk de langverwachte wissel, debuut Saar (Gert-Jan, kippenvelmoment voor jou). Als rechtsbuiten moet ze notabene even invallen ivm een te warm hoofd van Lisanne. Rommelige aanval weer over links, Saar stapt in randje 16, raakt hem goed en 0-3 op het bord. Geweldig begin en nu vasthouden. We spelen de 1e helft aardig uit en zijn blij met het rustfluitsignaal.

2^e helft, meiden zij gaan komen, hou het hoofd koel en ga vooral niet mee in hun spel. Precies, wijze woorden, maar aanhouden dat valt niet mee en dat begrijp ik hoor met de man waarvan ik niet mag zeggen dat hij floot. Heel lullig komen zij op 1-3 en ik mag wel zeggen dat er weinig combies bij hun zo gespeeld werden, de meeste gingen knalhard naar voren en hopen op de goeie fout bij ons achterin. Gelukkig komen we heel snel op 1-4 door weer een heerlijke van Lisanne na goed aangeven van Ras en zo is de marge weer 3. Dan gebeurd het knakpunt in de wedstrijd door een lullig akefietje op het middenveld waarbij door de warmte bij sommigen even het licht uit ging en meteen weer aan. Er werd geen gele kaart gegeven maar een verwijsbrief voor de dokter maandagochtend. Ongelofelijke uitspraak en misschien verkeerd begrepen maar geef dan gewoon geel en haal iemand er even uit. Jammer, maar we moeten het ermee doen en gelukkig kent ze zichzelf goed en vraagt zelf om de wissel. Zo gezegd zo gedaan, we gaan weer verder. We beginnen tegen onszelf te voetballen en gaan mee in de malaise van de tegenstander en 2-4 komt op het bord te staan. We krijgen de bal niet meer goed weg en we zijn het helemaal kwijt. Dan een nog vervelender moment, onze debuterende Saar even door het enkeltje en wissel. Ik had niemand meer, alleen nog Laatje maar die zou ik niet meer erin zetten had ik beloofd. Nood (haha) breekt wetten en ze ging gewoon nog effe. Hierna weer een heerlijke dieptepass op Lisanne en na stevig doorzetten, de bevrijdende 2-5 wat voor ons een opluchting was. Meiden hou vast en dan maar alles naar voren. De 3 punten zijn binnen en met een btje geluk stijgen we gewoon gedeeltelijk 3 plaatsen. We spelen de wedstrijd nog professioneel uit en na het fluitsignaal gaan de schoenen direct uit en afkoelen die voetjes. Zelfs voor de selfie was het te warm, maar toch uit principe gedaan, al ging het lachen moeizaam.

Lisanne en Sarah hartstikke bedankt, maar uiteraard mijn eigen meiden ook.

Ik hoop dat ik vanavond mijn de voordeur nog in mag, maar je moet maar denken, ik heb niet als vadert gehandeld maar als trainert.

Fijne bardienst met hopelijk VR2 kampioen en verder fijn weekend en tot dinsdag.

Josti.