MVV’27 VR1 – Svc’08 Vr1                                            Eindstand 2-1

De bus parkeren op veld 3 en toch voetballend tot winst komen!!!!!!!!

De wedstrijd stond al weken op mijn kalender en zo was ik er ook mee bezig. Ik merkte de laatste weken dat sommigen van jullie er ook mee bezig waren op een voetbaldenkende manier. Ik had ze weken geleden al eens zien voetballen tegen Lyra en ik zag een Svc’08 met een heel megasterk middenveld en een zeer aanvallende voorhoede waarbij het middenveld heel snel aansloot in de 16 bij de tegenstander. Dit werd gecoached vanuit de laatste dame en stond dus heel sterk. Mijn visie erop was dat hierdoor wel een gat ontstond tussen hun middenveld en achterhoede als ze aansloten. Hier had ik mijn strategie op ingesteld en die uitleg had ik van te voren ook uitgelegd aan jullie in de kleedkamer. Het lijkt altijd overdreven om in een 4e klasse te gaan kijken bij een tegenstander, maar soms valt het de goede kant op.

In de kleedkamer dus goed uitgelegd wat ik verwachtte van jullie, een gewone opstelling, maar een inzakkende rechtsbuiten met een snelle countermogelijkheid via onze linksbuiten in combinatie met de spits. Vooral het omschakelmoment zou het verschil gaan maken. Verder had ik koppels aangesteld met duidelijke afspraken om elkaar coachend te assisteren en om bij het erover gaan het over te nemen. Op een flap-over lijkt het altijd makkelijk met pijltjes, maar om het uit te voeren, is het aan jullie.

We beginnen vrij sterk met goed combinerend voetbal en eigenlijk zijn we 20 minuten lang gewoon gevaarlijk en voeren we de taken heel goed uit. Het enige wat ontbreekt is wederom het belonen van jullie zelf, het afmaken, killen. Jullie weten dit zelf ook en dit hoef ik niet te benadrukken. Toch weet je altijd dat het gewoon moet gaan gebeuren, maar zoals altijd is elke tegenaanval er eentje om goed de kiem in te smoren, want ze blijven gevaarlijk. Toch zie ik niet het “gevaarlijke” wat ik eerder bij hun had gezien en dat begreep ik niet totdat ik de reservebank zag van Svc, ze zat wissel degene die toen het gevaar stichtte. Zaak was het dus om te scoren voordat zij ingezet werd. Een bal wordt diep rechts gespeeld en eigenlijk niet meer te halen, maar toch gaat onze Mexicaanse rechtsbuiten vol voor de bal nadat ze aangemoedigd wordt door het HAAL JE NOG principe. Ze draait meteen door voor de achterlijn en zet hem heerlijk voor en of het laatste tikkie nu door Gaab was of door hun rechtsback, wat maakt het uit, we konden juichen en verdiend op dat moment. Nu niet verslappen en door en wat vraag ik veel van jullie, maar ach als het resultaat goed is en je gelooft erin, dan is alles mogelijk. Dan wordt er gewisseld bij Svc en het spelbeeld veranderd doordat zij erin kwam die toen dat gevaar stichtte, sterk aan de bal, snel en wendbaar. We moesten even een stapje extra doen en coachend kwamen jullie er onder uit. We gingen weer lekker combineren en de ene na de andere corner konden we erin draaien. Balletje net naast, balletje op de lat, wat een spanning. Dan een corner en fysiek sterk duel in de 16 en weer konden we het laatste tikkie geven door Robin of was het toch weer een Svc’er, 2-0. Het mag voor mij rust worden om even bij te praten en weer de puntjes op de welbekende i te zetten. Nog een paar speldeprikjes van Svc en de scheids floot voor de rust, pff.

Dan nogmaals meiden als het op dat moment 4-0 had gestaan hadden we het onszelf niet zo moeilijk gemaakt voor de 2e helft, maar ach, dit was ook al een schitterend resultaat. Nogmaals in de rust de tactiek doorgesproken, zij zouden gaan komen, zij hadden nu wind mee, zij gaan schieten en zij gaan het bekende spelletje spelen wat ik vooraf gesteld had. We gaan het veld weer in en de enige hoop die ik heb is dat de 2-1 zo laat mogelijk valt want dan zou er nog meer ruimte komen voor ons. Helaas valt de 2-1 te vroeg en alle zeilen moesten we bij zetten om ze van de goal te houden. Dan moeten we ook nog gaan wisselen ivm blessures, dus het wordt billen knijpen. Toch blijf ik hoop houden en blijven jullie vechten als tijgers in de Mvv’27 kleuren. Dan een hachelijk moment, wel of geen hens net buiten de 16, ja iedereen kan het zien en roepen, maar als de leidsman het niet ziet doordat er een speelster in zijn gezichtsveld staat, dan houd het op en is het jammer. Dan nog zou die bal er wel in hebben moeten gaan en dat was ook niet zeker. Dit was wel het moment dat Svc tegen zichzelf ging voetballen en wij weer konden gaan voetballen zoals het hoort met snelle uitvallen over links en rechts. Dan een steek in mijn reet, onze Ans krijgt een volle trap op haar enkel en moet gewisseld worden door Charel met al een opgelopen liesblessure. De lamme helpt de blinde, ballen worden naar voren geschoten en komen door de wind nog harder terug en ach wat hoop ik na 46 minuten dat de fluit naar zijn mond gaat. Nog niet, nog niet, dan 49e minuut, ingooi Svc en de fluit gaat naar zijn lippen, pr, pr, priett, klaar en 3 hele belangrijke punten in de pocket. Over heel de wedstrijd gezien dik verdiend, al moet ik zeggen als het 2-2 was geworden, ga je er ook met een goed gevoel af met dit voetbal op de mat, want het was zeker de 1e helft een heerlijke wedstrijd om te zien. Wat maken we een goed seizoen door meiden en ook nog eens met leuk voetbal. Dit keer was het de nummer 3 die we verslagen hebben en staan wij voorlopig toch maar 3e.

Laan-Ans-Laatje-Joyce-Joëll-Yo-Tess-Siem-Eef-Gaab-Ro-Kaar-Charel-Ras allemaal kanjers die het vandaag gedaan hebben, die helemaal verrot na afloop in de kleedkamer met rode koppen leken op het poppetje rechtsboven van de flap-over
(Tes leek er overigens het meeste op), top prestatie, nu op naar de Knvb beker wedstrijd tegen Dsvp en een week later voor de competitie tegen Dsvp, dus weer 2 leuke affiches en 2 op zich staande wedstrijden.

Moraal van deze week: Als je het op de flap-over gestelde uit kan voeren binnen de lijnen, komen we elke week een stukje verder.

Fijn weekend en tot maandag.

Jullie Josephine.