MVV’27 VR1 – Sv Poortugaal Vr1                             Eindstand 7-2

CUPFIGHTERS, door regen, hagel en wind, hoe ver gaan we komen!!!!

Vandaag de wedstrijd in de 1/8 finale voor de beker. We hadden vorige week de halve competitie afgesloten op de vierde plaats en moesten vandaag aantreden tegen Poortugaal. Onbekende tegenstander en voor het laatste vorig jaar in de voorronde van de beker een keer gehad. Deze wedstrijden staan op zich zelf en dus is extra inzet en aandacht geboden. De tegenstander kwam met best een jong team aangetreden en op elke kant van het veld stond wel een groepje supporters van hun. In de kleedkamer het belang nog eens aangegeven dat we konden overwinteren voor de 1e keer in de beker en dat het een teamprestatie moest worden. Vechten voor elke bal, niets laten lopen en vooral voetballend proberen op te bouwen, iets waar we al weken op trainen.

Veld 4 lag klaar voor ons en na ons omgekleed te hebben bij Odo gingen we het veld op. Koppies strak maar toch ontspannen. Het regende, het hagelde en de wind ging lekker tekeer, rode koppies, doorweekte tenues en het fluitsignaal klonk. Eerste aanval Poortugaal, afstandsschot van 20 meter en de 0-1 is een feit, goedemiddag Maaaaasland. Zo nu konden wij aan de bak en met de wind in onze bakkus en de hagel die neerdaalde op onze donders gingen we de strijd aan en wisten we wat we moesten doen. Voetballen, combineren en vooral de bal laag houden en geen paniek. We konden elkaar goed vinden en gingen bij bal bezit lekker groot staan om de bal te ontvangen en belangrijker nog na het inspelen zelf weer aanspeelbaar staan. We vochten voor elke bal en je weet, het gaat komen. Na een heerlijke aanval van achteren uit werd de bal in een trainingsvorm door gestoken en de 1-1 konden we aantikken. We bleven voetballen en het zat in de lucht, deze cupfighters gaan het doen vandaag. We bleven voetballend de oplossing zoeken en ondanks de vreselijke hagelbuien en windstoten van 1007km/h kregen we de bal tegen de wind in over de grond gewoon richting hun doel en wederom met een heerlijke combi konden we de 2-1 aantikken. Je hebt van die zaterdagen dat alle trainingsuren eruit komen en laat dat nu juist vandaag zijn. Jullie knokken voor elke meter en voor elke bal en vinden mekaar goed. Het doelpuntenverloop kon ik niet meer opschrijven, papier nat, pen doet het niet meer, vingers verkleumd, al het haar dat ik heb nat en door de war, dus of de 3-1 nu viel voor de rust of de 4-1 met een pingel, dat ben ik effe kwijt geraakt, ik weet wel dat 1 van die 2 een leuke en goede aanval was en het net schitterend opbolde. De pingel zag ik niet goed, maar dat ie erin ging wel. Net voor de rust scoren zij geloof ik nog de 4-2, waarbij gezegd moet worden dat we de paal en de lat wel moeten bedanken de 1e helft. Rust.

Ben je dan blij, ja en nee. Wat zouden droge shirts dan lekker zijn en wat zou überhaupt een dug-out heerlijk zijn daar op dat mooie veld. Het is eigenlijk heel armoedig al is het maar voor je tegenstanders om een droge plaats aan te bieden, nu zaten de wisselspelers met paraplu’s dicht bij elkaar op terrasstoelen om soort van droog te blijven, waarbij de wind deze beschermingsmiddelen helemaal verrot waaiden dus sponsors meld je aan en laat dug-outs plaatsen met je logo erop, hartstikke gaaf. Ondanks de kou en verregende natte shirts het veld weer op. Kleine technische aanpassing in het veld en mooi is dat jullie daar zelf mee komen. Het wordt steeds makkelijker voor mij na al die jaren, maar ach het zijn toch soort van je eigen meiden aan het worden. Meteen vanaf het fluitsignaal en de wind mee werd er een goede partij voetbal neergelegd. Heerlijke aanval over links en we missen in de eerste aanval het laatste tikkie, maar de volgende aanval is het raak en de 5-2 staat erop. De ban is gebroken en ze proberen nog van alles maar achterin staat het als een huis en de verdediging spelen de ballen lekker rond om opbouwend de bal weer netjes te verplaatsen via het uitstekende middenveld naar de vandaag scorende voorhoede. Wat vonden we elkaar lekker. Dan een corner en het enige wat ik nog kon bewegen waren me lippen en die zeiden, Ger gebruik de wind. Ger gebruikte de wind en met een heerlijke curve ging de bal in enemaal de goal in en 6-2 staat erop. Het geloof is helemaal weg bij hun en wij blijven gaan, het lijkt wel of we achter staan, jullie blijven gaan voor elke bal, elke meter. Nog een aanval en via verschillende schijven staat de eindstand vast 7-2. Er valt niets meer te halen en de scheids fluit af. Wat een blijheid en wat is de kou dan ineens uit de lucht en vergeten we de hagel, wind en regen, de ¼ finale is bereikt, deze CUPFIGHTERS gaan doooooor!!!!

Moraal van deze wedstrijd: Als wind, hagel of regen jullie al niet kan tegenhouden, wat of wie dan wel!!!!!!!!!!

Fee, je staat niet op de winnende selfie, maar je was erbij hoor.

Fijn weekend, maandag laatste training, zorg dat je er bent. Dan even bijkomen en opwaarderen tot 6 januari.

Het was een geweldig half jaar, 4e plaats competitie in deze zware poule en een ronde verder in die ozo belangrijke beker.

Josephine.