Naaldwijk Vr1 – MVV’27 VR1              Eindstand 3-2

Als het voor het echie is, wint ervaring het van, ja vul het maar in!!!

Met drie bekerwedstrijden in de winnende pocket gingen we op pad naar het gepromoveerde Naaldwijk met een elftal wat bestond uit hele ervaren speelsters. Dat hoeft geen probleem te zijn als je je eigen spelletje speelt en vooral blijf spelen. De week vooraf al te veel paniek in het team, want die is er niet en die ook niet en kunnen we het niet verzetten of uitstellen. Ja meiden zo werkt het niet natuurlijk.

Toch begonnen we op het zon overgoten sportpark De Hoge Bomen goed en konden we via leuke uitvalletjes in hun 16 komen. Je zag bij hun dat er ook goed voetbal in zat al was het wel wat met de lange bal en dan vroeg thuis. Dan worden we op het middenveld overlopen en krijgen we het niet onder controle met het opvangen van die extra dame. Als we dan de bal wel veroveren dan komt de pass over 5 meter niet aan. Of de bal komt achter de dame of gewoon in de voeten van de tegenstander. Als we dan de bal kwijt zijn lijkt het ook wel dat er niet meer achteraan wil worden gegaan. Zij komen dan in mijn ogen op de onverdiende 1-0 en zakken we even in. Dan volgt er een fase dat er helemaal niets lukt, paniekvoetbal, geen vertrouwen en zeker het niet voor elkaar willen werken. Zo komt het over langs de kant. Dan toch een lekker zwabberschot vanaf het middenveld 20 meter en de 1-1 is een feit. We komen dan toch weer in de fase van erop en erover qua kansen en dat geldt ook voor hun. Even voor de rust hebben hullie het overzicht in onze 16 en na wat caramboles beland de bal in het netje, 2-1.

In de pauze het systeem omgezet naar 4-4-2 (sorry Willem B) om wat rust te creëren op het middenveld en van daaruit met omschakeling de rust te vinden om in ons vertrouwde spelletje te komen. Dit was echt het konijn uit de hoed van de goochelaar. Het liep weer lekker, de rust was er weer en we hadden mooie aanvalletjes met leuke kansen voor de goal. Zij kwamen ook wel in hun spel, maar het werd gewoon weer een wedstrijd. Dan een mooie aanval over rechts via wat schijven, met een voorzet 1e paal en via een carambole aan onze kant, binnenkant paal en andere paal ook in het netje, 2-2. Als we vanaf dat moment scherp waren gebleven, dan hadden we eroverheen kunnen gaan echter het geluk zat ons toen ook niet mee. In die fase hadden we hele mooie uitvallen, maar als ze niet afgemaakt worden dan win je niet. Wanneer moet je egoïstisch zijn en wanneer geef je de bal toch af, het blijft een moeilijk spelletje dat voetbal. Dan een mooie uitspeel op de 16 meter van ons bij hun, onderkant lat en toen, ja toen hadden we een VAR moeten hebben. Voor meerdere gevoelens, ook bij toeschouwers langs de lijn ging die bal na de lat geraakt te hebben achter de lijn, maar ja, als die niet fluit houdt het op. De bal gaat het spel weer in and the show must go on. Het geloof was weer even weg en op dat moment denk je dat een gelijkspel het hoogst haalbare is en dat zou ook wel terecht zijn geweest. Toch krijgen zij dan nog een mogelijkheid om te scoren en dat doen ze dan ook en dan zie je dat de ervaring het dan toch misschien wint van, ja vul het maar in.

Meiden, jammer, maar helaas is hier tekort door de bocht. We gaan maandag weer proberen dit weg te trainen om er zaterdag weer te staan tegenover Die Haghe.

Moraal van deze wedstrijd: Als je zegt wat je zegt dat je zegt, weet degene tegen wie je het zegt dan wat je bedoeld!!!!

Fijn weekend, tot maandag.

Joost.