Periodekampioen en Winterkampioen
Ik begin dit verslag met een gedeelte uit een app die ik van Marcel (de trainer) kreeg en wel ”TOGETHER EVERYONE ACHIEVE MORE” voor de volgers van mijn verslagen die de Engelse taal niet machtig zijn betekent dit ”SAMEN BEREIKT IEDEREEN MEER” en dat is de kern waarom het draait ook met voetbal.
Er stond nogal wat op het spel de eerste periode met VELO 1 punt boven ons dus was een overwinning nodig om deze titel binnen te halen, achteraf kunnen we stellen dat deze wedstrijd duidelijk 2 gezichten had met MVV in de eerste helft de betere ploeg en VELO duidelijk de sterkere in de tweede helft. al was het niet zo dat beide ploegen geen kansjes kregen in zowel de eerste als tweede helft, de eerste 20 minuten was het aftasten met zoals gezegd wij wat meer aanvallend maar met de lange bal die VELO hanteerde was het af en toe best gevaarlijk maar onze verdediging stond elke keer goed, minuut 23 was aangebroken en Max gaf de bal goed mee aan Finn die de bal voor slingerde en daar maakte Rick het de verdediger zo moeilijk dat die de bal in eigen doel deponeerde een heerlijke opsteker en dat bracht ons vleugels want de kansen regen zich aaneen, Michael kwam net te kort om de keeper te verschalken maar 5 minuten later was het wel raak een schitterende dieptepass van Bret kwam terecht bij Finn die de vrijstaande Rick wist te vinden die droog de 2 – 0 aantekende voorwaar een mooie goal dito aanval, er was niet veel aan de hand en we dachten de rust te halen met een comfortabele voorsprong maar 2 minuten voor de thee kwam VELO terug op 2 – 1 Thijs leek de bal te onderscheppen maar die bleef ineens liggen en toen was de spits van onze tegenstander er als de kippen bij om Bart te verslaan, een beetje een domper maar wel een verdiende voorsprong.
De tweede helft nam VELO het heft over en kregen we het erg moeilijk we kwamen niet meer aan voetballen toe en het was tegenhouden maar in minuut 60 werd het toch gelijk dus 2 – 2 en het moet worden gezegd deze goal was op dit moment verdiend en was voor een neutrale toeschouwer van grote klasse, we waren het zeker een minuut of 20 helemaal kwijt en het was aan de strijdlust en onverzettelijkheid te danken dat het 2 – 2 bleef, na een paar wissels aan onze kant met een paar jongens die normaal in ons derde ballen kregen we weer een beetje grip op de wedstrijd en ja hoor 10 minuten voor het einde (dacht ik) was het Bouke die zijn sterke lichaam in de strijd gooide en de bal door gaf op Dennis en via hem kwam de bal bij Aad die ineens alleen voor de keeper stond maar zijn schot werd geblokt en de bal schoot omhoog en daar was Dennis (echt de kleinste van allemaal) die zijn blonde hoofd ertegen kreeg en zo was het 3 – 2 een opsteker van jewelste met dank aan de boys van ons derde, tergend langzaam ging de tijd die we nog moesten spelen en daar trok de scheids ook nog eens 9 minuten blessuretijd bij, de laatste 10 minuten heb ik niets meer genoteerd van de zenuwen althans niets wat de wedstrijd aan gaat, terug kijkend op mijn blocnote nu staan er maar 2 zinnen op en dat waren de eerder genoemde zenuwen en scheids fluit gvd ( slecht woord ) af, en dat deed die in minuut 99, de ontlading was groot en het aangeboden bier smaakte heerlijk, jongens en staf mijn complimenten en waar ik het verslag mee begon dat is het waar het om draait, was het in het gewone leven ook maar zo.
Opstelling: Bart den Broeder, Thijs de Vast, Ronald Arkesteijn, Jens de graaf, Luuk Halve, Luuk van Strijen (Aad Srinarasit), Michael Berrevoets, Bret Rijnsburger (Dennis Terlouw), Finn Verpalen (Sjors Vreugdenhil), Max de Vetten (Bouke Schippers), Rick Zwaard (Bram Scheffers).
